Qadın aqayını gecesinen beraberlikte qaldırıp ketti. Ana ve ana da azca bar.
Qadın kerçekten de, imtian istey edi, lâkin aqayını uyantmadı. O, töşekten turıp, oğlunıñ odasına ketti. O da yuqladı, amma anası onı uyantmaq qararına keldi. Am, oğlunıñ astına tırmaşıp, pıtaqlarını çıqardı. Soñ o, kömürini çıqarıp, qaarini çezip başladı. Oğlu uyandı ve anasını üfür yapıp başladı. Soñ anam, anamnıñ pıçaqlarını çıqarıp, onıñ köpegine oturdı. O, tınç-aqırsız ğam-bereketmek, çünki aqayı uyanıp, onı oğlunen uyandırıp, onı oğlunen körüşip ola. Fomomet telâşlı ve aynı zamanda onıñ liftini qayğıra. Soñ soñundan soñunace quvana. Soñra de yavaş-yavaş o, aqayına yatqızçıqqa qayta. Men de, menfaqda yuqlağanda, yuqlağanda, ana ve oğul da çoq şey olğanını añlamadım. Çoqusı, bu, bunıñ apayınıñ babasına, öz oğluna, aqayı içün, aqayı da yoq.