O, anam ve oğulnı pek begeneler. Mevzunı.
Ana ve oğul tek bir yerde otura ve televizor baqmaqtalar. Lâkin bir daqqadan soñ, aşıqlar, añlaşıla. Bir maalde ana oğlunıñ azasına tiyip başladı ve soñra olarnı çıqarıp aldı. O, ana oğlunıñ büyük azası olıp, onıñ içün onen yuqlay. O, oğlunıñ qalemini çıqarıp başladı ve soñ onıñ urbasını açıp, köküsine toqundı. Ve bir daqiqadan ana, oğluna üfür yapa, başını tuta. Anası urbasını qapatıp, oğlunıñ töpesinden soñ, oğluna oturdı. Olar bir de-bir meskende sığdıra, soñ ana onı yüzüne çevirip, kene de, kene de doğru çapalar. Ana, ana kene de üfür ve soñra oğlunıñ soñunı rağbet yapa. Bu ana ve oğul o, o, imtimetnen oğraşmaq — budır. Em de ana-baba, bu çoq kereler yaptılar.