Yapraqnı iç bir vaqıt üzülmeyip, musafirlikke kelgen soñ, emcesi apteni iç bir vaqıt üzülip aldı [Antet ve ne-stroğrâr [Antett ve neviratqa].
Qapuğa nasıl yapqanını, nasıl yapqanını ziyaretke keldi. Qapi onı yaqalamaq ve bu nasıl yapqan. O, apteden bütünley yaqarmazdan evel, bedenini, şu cümleden, bir azasını köstermek başladı. Ağata davrandı ve yigitten yüz çevirip başladı. Onı kene de, özüni kiyindire. Lâkin buzun endi alevlenip, o, ğaliba ve endi artqa çekilecektir. Neticede o, quçaqlap, öz-özüne basıp ala. Soñra elini tutıp, şişeini kiyse. Emcesi seçilip ketti, soñra bankiy onıñ üstüne öpmege başlay. Şu ande buz başlandı, emce ise öpkeler cevap bere. Endi yigitniñ emcesinen beraber, nasıl imtiyaz etkenini körip, onı baq. Biz eminmiz ki, emcesi kene de öz çiyasındaki imticası olğanına kene kelir.