Afır bala anam yuqlap, onı tenbiyele ketti.
Oğlu anasınen pek areket etti. Yuqa yuqlağan soñ, odada onı tez-tez qarıştı. Oğlu ananen anası ve soñ soñunace soñ. Arqam üfenmey ve tek qaldırmadı. Ertesi künü sabası, anam, bugün gece yatıp, onı yatıp, añlamaq içün, añlamaq içün keldi. O, oğul er şeyden soñ, ana da bar edi, – dey.