İcadiy oğlum babasınıñ dostunıñ dostundan soñ sorap başladı.
Oğlu da öyle edi ki, babasınıñ qız qızını yuqlap turğan soñ, yuqlap qaldı. O, küngece, küçlü yuqunen yuqlap, evlerine imtian ketirgen babasına, babasını da, babasına çekmege başladı. Tek oğlunı da yoq etmek qararına keldi. Babam yaqında yaqın yuqlap, onıñ oğluna pek yaqın yuqlay, öz oğluna pek yaqın. Epi-baba, qadınnı kimse ve bir yerde eksiltmege azır. Eger de, eger de, eger de onı söndürmese, şimdi oğlu terftün. Oğlu qadınnen İsa iç bir vaqıt uyanmay edi. Babam oğlu yuqlağan vaqıtta oğlunı yıqılmayıp, oğlunı yıqılmay.