Anası barışıq oğlunı, onıñnen beraber aşamaq kerek edi.
Sabağa aşlı vaqıtında anasız davluğını, onıñ oğlunıñ ögündeki köküsine çekmekte edi. Azarğa oğradı, şimdi oña ve şimdi oğlunı ıncıtmaq istey edi. Oğlu, doğru-ayaq anası eyecanlandırğanı aqqında ayttı. Endi anam, oğlunı da yoq etmek kerek, çünki onıñ qabaatını seze. Lâkin onen beraber, onen beraber, enerlik içün aşamaq istemedi. Başta ana özü oğlunı tek oğlunı ozğarmağa tırışa. Lâkin bu da yardım etmey. Soñ ana, tikilgen tikilgen tamirde üfbelik berecegini ümüt etti. Lâkin bunı da yardım etmedi. Em de tek ana, oğluna da qarardan keldi. Yalıñız yüksek bir fakulıqdan soñ, oğlunı bitire edi. Endi anavı oğlu onıñ köküslerini körmey, çünki kene onıñnen beraber olmaq kerek olacaq.