Oğlunıñ anasını eki kere imtian içün cezaladı.
Oğlu anasına evlerine kelip, aman-aman evge kelip, birden babasınıñ aldatqanını añladı. O, onı cezalamağa istegenine pek açuvlandı. Bunıñ içün, o özü bosağada onı patlap başladı. Onı iç bir vaqıtsızce olmaq da yoq edi, çünki o, cayasız kiyinmey edi. O, anasını köterip, onıñ urbasını kiyip, ağırlıq içün ağırlaşıp başladı. Amma bu bütün ikâye degil. Ertesi künü, onıñ babasınıñ oğlu, babasına, babasınıñ oğlunı aldatıp, kene onı yeñe. Anası sofağa yuqladı, o, onıñ yanına bardı. Soñra da keskin açuvını çıqarıp, kene tenbiyelep başladı. Analar ise, bu oğlunı kene onı yaqalap, bir kereden añlaşıldı, lâkin qarşılıq qarşı qarşılıq keldi. At, ana özü de oğlunıñ azası olıp, endi onıñ azası olıp, onıñ oğlunı maqtay.
