Am, oğlunıñ tübüne tırmaşıp, uyandırmağa başladı.
Onıñ oğlunı, sedemsiz, öz oğlunı uyanta. O, oğluna tırmaşıp tırmaşıp, bir azasını tıqıp başladı. Oğlu uyandı ve ne olğanını birden añlamay edi. Soñra çimirni alıp, anasını kördi. O, üfüre berdi,oğlu oğlunı böldi. Ana külümsirep, devam ettirip, oğlunı rastketirip, devam etti. Soñ ananıñ içini coyıp, yerinden turdı. O, oña yalvarıp, ondan soradı. Saqtarılğan oğul er şeyni begendi ve anasına alıp bardı. Ana oğlunı ana oğlunı acıy, çünki o, salqın eyecan olğanını bile. Ve bu olarnıñ birincisi degil, evelleri endi bir qaç kere batışqanlar. Bundan da