Qadınım Saffe oldı. Aqayı ve aşıqnıñ çiçekniñ birinci tecribesi .
Eki adamnen bir çoq qadın nikâhsız arzu arzularını nikâhsız arzu ete ediler, lâkin bu apaynıñ özü de aşıqqanını taptı. Apasını azırlap, dostunen aşamaq içün yiberdi, özü ise olarnıñ enişke qoşulmağa aqqını beklep başladı. Zamanı vaqıt, qadın aşıqqanınen apayınen beraber, aqay odada otura, odada otura ve öz unşilerini közete. Aqayı, başqası mısqılday eken, aqayına aqayı qabırlı közlernen baqa. O, onı pek yahşı saya, o, o olğan kibi is ete. O baqqanda, bu imsnini nasıl begenesiñ, aqayına köre, aqayına yaqınlaşmaqnı beklemek ve özü de onı sıqıp başlay. Birazdan, aqayı apayına yaqınlaşa ve beti ögündeki bir qa-qamını çıqarıp çıqa. Soñ qadınnıñ ağzına qalemnen, o, oña qalem bere, o, onı örtüley. Bu kereden soñ endi bir şeyden soraştırıñız. Şimdi qadınnıñ apayı ise, ekişer, eñ uzun – imramiy tecribesidir. O, aqayı aytsa da, öz-özüni iç bir vaqıt rizanı aytsa da, özlerini tuta. Aşıqnıñ apayına köterilip, şu vaqıtta aqayı da aqayğa nasıl areket ete ekenler. Amma, ve soñra aqaynıñ soñu. O, aqayını onıñ ağızına bile berdi. Şimdi qadın resmiy olaraq Sufefen sayılacaq ve bunıñ kibi yañı temzeledir.
