Oğlunı bir qaç kere aqmaqtan, özü de, özü üzülgen edi.
Am, oğluna bir qaç kereler onıñnen açuvlandırdı. Er bir şeyden oñaytlı daqqası onıñ yanına yaqınlaşa ve çeşit-türlü şıtırda toqtatıp başlay. Evdem evçikler, onıñ oğlunı yapmaq içün, onıñ episi de, onıñ içün, episinecesi aqqında soraştırmaq içün. Ana-babanıñ bir noqtasında, bunıñ yorulğan, o, onı davğa süyrekledi. Şimdi özü oğlunı pıçıp, bitirmege qarar bere. Şundan evel tek oğlunı bitirip, sistrağa oğradı, lâkin anasınıñ sabırı bitti, ve o da bitirmege demege qarar berdi. Neticede, oğlu, oğlunı ananen beraberlikte ananen zevqlanmaq kerek.
