Mennen mesvir. Oğlunı teneffüste añlamaqtan içip baq.
Ev arqadaşından evge kelip, bosağada yuqlap qaldı. Oğlu yuquğa çevirilsin dep, onı töşeginden trans etti, soñ o, onı yaqalamaq qararına keldi. Ana daa pek sarhoş, kim onı acığan añlamaz. Şunıñ içün oğlan daqiqadan faydalanıp, sarhoşlamağa qarar berdi. O, bir şey añlamadı. Soñ onıñ oğlu anasınıñ yanına tüşti ve onı tenbiyelep başladı. Fenetli, aşıqqanına köre, bu oğlunı üzip, bu oğlunı tüşünmey, dep belley. Soñ oğlu dazğa kelip, anasınıñ aşqasına çevirildi. Endi ise onıñ iñiltisini ve atta iñledi. Anası oğluna memzer oldı, çünki o, çeşit türlü sahabede çekmege bile, dep ayta bilemiz.