Oğul, anavı, köküslerini köküslerine tiyip, şimdi anasını eyecanlandıra, şimdi ana özünen beraber imtiş olmaq kerek edi.
Bu eñ yahşısı, menim anamnıñ yaqında qayğırıp, onı qaza oña onı kösterdi. Bundan soñ onıñ oğlu eyecanlı keldi, azası yerinden turdı. Bunı esip, qalemni tiken tikmege yardım etti. Lâkin tek mütebüsçilik yardım etmey ve soñ anam, oğlunen beraber, oğlunen beraber imtianlı, nizamlı yuqunçlı edi. Oğul ise, anasına onı yaqalamaq içün, özü de, bunıñ içün iç bir şey yapıp olamadı.