Açuvnı yuvğanda, aqayı apayını bozmağa bile edi.
Aqaynıñ keskin-keçini eksilte ve qarısına tıydı. Lâkin savutlarnı yuva ve aşlıqlardan ayırılmağa istemey. Bu, aqayını toqtatmadı ve orospulığınıñ tübünden çıqarıp, patlamağa başladı. Qadın savutlarnı yuvmaq içün devam ettirmek içün, beklemek içün, çare yoq. Neticede qocasınıñ apayını ayrette qaldırıp, çıplaq qadın öz işine, tek urbasız, tek urbasız ve örtünen devam etti.