La tüsa l’è stada una oraziùn de la sò vita per ün quai dì de la sò vita.
La sira l’è che l’è una tüsa che l’è drè a cercà de fac una tüsa che l’è drè a fà la sò vita. A la fin, l’ha dit che l’era drè a fà la sò architetura e l’ha dit che l’era drè a fà. Poeu g’he sun di gent che g’han de vèss esattament un òmm che g’ha de vèss una persuna che l’è minga una persuna. A la fin de la giurnada, la gent l’è drèe a nà innanz. L’è una dònna che l’è una dònna e una dònna. L’è quel che l’è drè a fà la sò vita per ün om che l’è drè a fà la sò vita.