Ögey ana babasından ağlap, soñ oğlunıñ oğluna, oğluna, oğluna kele.

Oğlu gece aşhanege barıp, öggüni yaş anasını kördi. O, qorantanıñ qorantaları ne yapmaqnı bilmeyler. Oğlu ananı söşip başladı ve adını ağlatmaz dep, adlandırmağa başladı. Soñ ayaqlar töşekke kete, lâkin ögey anası öz odasına keldi. O, o qadar sıcaq ve naziklikni de, tiyketliligini ayta ve şunıñ içün adımlar onı patlatmaqnı rica ete. Yigi birinci birinci fakunı red ete, lâkin ögey anasını kene acıy. Soñ yigit ana anasını ñlaştırmağa qarar berdi. O, tez-tez çıplaqsız çız-çırtmayıp, yigitke toqunmağa başladı. Soñ qalemniñ başını öpip, onı aşatıp başladı. Nede, ögey anası onı astına çıqarıp, adımlar üstüne oturttı. Aşıp başladılar. Ve sandıq çeşit taraflarında tepilgen. Bundan soñ olar prişeni deñiştireler, endi basamaqlar yuqarıdan alınğan adımlardır. O, onıñ küçlü küçlü, amma çoq degil de. O, tez bitirdi, içerige tükürip, yerinden turdı. Lâkin ögey ana onı sınavnen qıynay, sınavğa oğray. Şimdi ögey ana, aqayınen qavğalaşqanğa çoq kederlenmey, çünki o, yahşısı yahşı edi.