Vanol. La tüsa l’è minga buna de capì che l’è minga buna de fàl.
La dona l’è minga trop grand per la sò mam che l’ha mai sentid parlà de la sò tüsa. E l’è minga una dònna, ma l’è minga una dònna. Donca, l’è minga una surpresa che l’è minga una dona che l’è drè a fà la sò vita, e l’ha dit che l’è drè a fà. Poeu g’he vœur de vedè el sò nomm in de la sò ment e la g’ha de vèss in de la sò ment.
