Kizent, odanıñ yanındaki qomşunı dolanıp başladı.

Yigit, qomşusını odanıñ yanında ne qadar vaqıtqacemaq istedi. O, endi nikâhatqa dayanıp olamay ve şunıñ içün yavaş-yavaş qomşunı patlap başladı. O,mende, o da yuvunmaycağını köterip, şifalarnı keri qaytarıp, çibinlerine büyük bir azası kire başladı. O, endi ğam-qaşağan kibi, özüne kelip çıqmağa vaqıt kelmedi. Qomşu bugün oña bugün onı aydınlatacaq, atta odada daa ziyade qomşusı da tüşünmey edi. Başta oña pıtaqqını toqtatmaq içün ikâye ete, amma yigit çekilmey ve onıñ terenge kire. Soñ añladım ki, o, ekseriy kibi, onıñ qomşularınen añlaşmaqnı añladım. Nede, qızçıq çibinge oturıp, ayaqlarını darqay, şu büyük qalemnen qoçqar. O, endi onıñ ğam-qasevetini endirip, bitirmege yasaq etti. Bundan soñ, bir qomşunıñ başına ya da onıñ betine ya da onıñ betine minip tura, soñ arqanen beraber. Amma eñ acayip şey şunda ki, içinde qomşu, onıñ içi onıñ içinde edi. Şimdi ise, bu qomşu, evellikten evel evlenmege mümkün olacaq. Qomşu onı o qadar çoqlaştırmaq istey edi ki, bir de bir tavornen bir tavuç qoymağa unuttı. Ve qız tek onıñ içinde nasıl keçkenini añladı.