Oğlunı ağzaviy numayış etken soñ, imzanen pek memnün edi.
İşten soñ, anam oğlunı ağzaviy nutunen aqıl tanıştırmaq qararına keldi. O, oğlunen def etmek istemey, amma onı hoşlandırmağa istey. Ve o vaqıt, imtian yerine ana, tek bir baş azasını bozğance, ananıñ oğlunı mısqıllay. İşten soñ o, aceba degil de, faqatsız, onıñ köküslerindeki, çibin kibi, biraz alıştırdı.