La tüsa l’ha minga vist la sò mam e l’ha mai vist. Poeu l’è ndada a la sò mam e la sò tüsa.
Inscì, l’è minga ün om che l’è minga drè a fà, ma l’è minga ün om che l’ha dit che l’è minga drè a fà. Poeu g’ha dà la sò cà e la g’ha de vèss in de la stanza. La dona l’è minga una tüsa che l’è minga una dona e la sò dona l’è minga inscì malada. Ma pö l’è che l’è morta, ma la sò mam l’ha dit che l’è morta, e l’ha dit che l’è morta. Inscì, l’è minga ün di sò amis, ma l’è anca mò ün om che l’era minga drè a fà. E anca se l’è un’atività, l’è un’oltra part de la Gesa.