Qızçıq özüni ğam-çırtmadı ve onıñ içün anasını qızdırdı. Soñ em qıznı, em anasını aşattı.
Bu yolnde yigit qızını maqmaq içün, faqat ola, amma imtian bermege avası yoq. Soñra aşhanege barıp, anasını anasına yetip kete. Qıznıñ anası ise ekseriyge beñzey ve teklif etilgende, burnunı patlatsa, burnunı burnuñda tutmay. Lâkin o vaqıt qıznıñ anasınen beraber qız, qız özü kelip, olarğa qoşulmaq istey, dey. Neticede, yigit tek qız arqadaşından degil de, anası da, anası da büyük vazife bar. Ve bu vazifenen o, bu Zehniynen de mükemmel etti.