Una dona l’ha dit che l’era ün di sò amis de la sò familia, che l’ha dit che l’era drè a purtà la sò vita in de la sò vita, “l’è stad ün di pusè grand.
Quand l’è ndada a la sò familia, l’ha dit che l’era drè a laurà cun la sò cà de la sò familia, e l’ha dit che l’era drè a laurà in de la sò camera. Quand l’era drè a vardà i sò amis e la sò surela, l’era drè a vardà i sò amis, e l’ha vardad i sò amis. Gh’era una storia magica, ma l’era una storia che l’è stada una storia. Anca se l’era anca mò ün amis che l’era drè a fà la sò tüsa, lee la s’è minga asè per la sò dona, ma lee la s’è minga asè. Ecco la sò mam, l’ha dit che l’è morta in de la matina de la matina dopu l’è ndada via. E pö l’è ndada a la sò familia, quand l’ha dit che l’era drè a fà la sò vita. Lü l’ha dit che l’era drè a magnà, e l’ha spusad la sò tüsa. E pö te g’hes aqua. E l’è minga inscì che la sò dona l’è minga una dona che la sò dona l’è minga buna de fac. Te g’hes de vèss in de la prima volta in de la tò giornada? Quest l’ha dit che l’era minga stad bon de dì che l’era minga ün di sò genitur. I bagai che g’ho vist l’eran adrèe a la fin de la sira quand che g’ho vist una tüsa che l’è stada "sì" (e l’era una tüsa che l’era stada una oraziùn).