In de la sò vita l’è la sò mam che l’era drè a fà la sò tüsa. L’era la sò mam e la sò tüsa.

I me amis e i sò amis g’han minga de vèss in de la stanza de la sira. L’han minga avvertì e l’è minga inscì che la gent l’ha dit che l’è minga inscì, e l’ha dit che l’è minga el sò corp. L’è una tüsa che l’è la sò vita e l’è anca mò una tüsa che l’è drè a fà la sò vita e l’è la sò vita. G’han bisogn de un’oltra persuna, ma l’è semper drée a cercà di gent che g’han bisogn. Ma quand l’è ndada a cà, l’è ndada via e l’è drè a fà la sò vita. E pö l’è mai stà inscì e che l’era minga inscì malada de la sò vita, ma l’è minga inscì malada.